Wie ben ik nou eigenlijk?

Gepubliceerd op 8 maart 2021 om 21:26

Laten we heel simpel beginnen zoals we vroeger in de klas onszelf voorstelde

 

Hallo πŸ™‹, ik ben Eveline. 30jaar, mama van een vrolijke energieke dochter. Getrouwd met mijn jeugdliefde, baasje van deze diertjes: πŸ•πŸ•πŸπŸπŸπŸ”πŸ”πŸ”πŸŸ Afgestudeerd in de vastgoed, is ook mijn droomjob, maar momenteel geniet ik van mijn gezinsleven en heb ik een deeltijds job.

 

Wonend te Schriek, grens Antwerpen - Vlaams Brabant. Tot mijn 19jaar nooit van gehoord maar wat een heerlijk dorp! Een echte thuis voor ons.

 

Mijn hobby's zijn koken (ofcourse), bewegen (wandelen, fietsen, crossen achter mijn dochter) en mijn moestuin. Ik probeer wat te lezen, piano te spelen en gewoon wat creatief te zijn. Maar bankhangen samen met Netflix is momenteel mijn voorkeur. Het gaat allemaal om de balans in je leven zeg ik dan πŸ˜‰

 

πŸ•οΈπŸ—ΊοΈIk ga heel graag op reis. Met de vouwwagen de natuur in of een vakantiehuisje in de bergen. Van Parijs tot Boedapest, van Denemarken tot Zuid-Afrika. 17landen al in totaal. En elk had zijn charmes en pracht. Momenteel staat een rondrit in Zweden op de planning. En kamperen in het Tatra gebergte te Polen

  • Vroeg uit de veren voor : vers geperst appelsiensap tijdens de zon z'n gouden uurtje en om daarna naar een bos te vertrekken
  • Hier begrijp ik echt helemaal niets van : electriciteit! Haha... Tijdens onze renovaties was dat telkens de stap voor mijn man want ik blijf er niets van snappen. Dat zijn gewoon een heleboel draden. Een aarding ken ik, en iets met - en + Maar zolang mijn lamp en stopcontacten werken ben ik content
  • De beste manier om het weekend te beginnen : proberen te kunnen uitslapen. Maar met die kakelende kippen en een 'ik vind slapen maar saai' dochter is dat niet aan de orde. Dus word het weekend begonnen met luieren en ontbijten. Een een pot koffie of Matcha thee
  • De beste manier om de werkweek te beginnen : een koffie met barista havermelk! En mijn jade roller om mijn wallen weg te rollen. 
  • Hier gaat mijn hart sneller van kloppen: als ik mijn gezin, familie en vrienden zie genieten terwijl we samen zijn. 
  • Wat niemand van mij weet: ik doe dikwijls een dansje thuis, onderweg of zelfs op het werk! 
  • Ik krijg de slappe lach van: little britain
  • Dit zou ik doen met een miljoen : ik denk niet dat ik hier met ik zou spreken maar met wij (mijn man en ik) Een deel aan een goed doel schenken, aan mensen die er voor ons geweest zijn en die er echt iets mee kunnen doen. Wij zouden dan een b&b of camping in Scandinavië, Polen of Tsjechië willen uitbaten met daarbij een kleine take away of waar je een hapje en een drankje kan krijgen
  • In deze wereldstad zou ik wel willen wonen: Budapest!
  • De mooiste plek op aarde waar ik ooit ben geweest is: Zuid Afrika, Sint Lucia en de Blyde Rivier Canyon
  • Op mijn bucketlist staat nog: zoveel! Maar die hou ik liever voor mezelf. 
  • Geïnspireerd word ik door : goh ook zoveel! Door foodies, wanneer we plaatselijke cultuur opdoen tijdens een reisje, de natuur en ja hoor, Pinterest. Wie niet denk ik dan?
  • Dit boek lees ik nu : The magicians en Goed vies, het nieuwe gezond
  • Dit boek krijg ik maar niet uit: dezelfde boeken als ik nu lees
  • Dit wilde ik als kind worden : kleuterjuf. En als tiener binnenhuisarchitect. Maar mijn onhandigheid zat wat in de weg. Ik heb dus echt een vingertopje kwijt!
  • Ik kan niet leven zonder : mijn gezin, dagelijkse buitenlucht, en eten natuurlijk. Momenteel is dat avocado en passievrucht. Ik moet mijn portie gehad hebben!
  • Dit doe ik niet graag : mij spoeien, ik doe liever alles op het gemak en dat ik rustig ergens op tijd aan kom
  • Ik houd van deze kleur : roos, paars en groen
  • Mijn guilty pleasure : chocolade, ondanks mijn lactose intolerantie is dat iets dat ik niet laat. En Outlander opnieuw en opnieuw bekijken. Heb je die schotse mannen al eens bekeken! Amai!

 

πŸ’•πŸŒ±πŸ₯„πŸ₯£Waar mijn liefde voor gelukkig gezond begonnen is? Allemaal met de geboorte van mijn dochter. Kinderen, het doet wat met je he. Ik was ineens verantwoordelijk voor dat kleine wezentje. Ik was plots een overbeschermde moeder. Ik gaf borstvoeding en Ojee ik wou echt niets verkeerds doorgeven. Plots was ze 6maand en begon ze vast voedsel te eten. Aangezien we aan rapley deden, at ze gewoon van de pot mee. Ojee toen sloeg mijn hoofd helemaal op hol want mijn allesje moest verse vitamientjes binnen krijgen en ik moest een voorbeeld zijn. Plus ik was moe, heel moe. Moeders onder ons, je kent dat waarschijnlijk wel. Al die slapeloze nachten, leven op automatische piloot, de druk die ontstaat om de perfecte werkende mama te zijn waar haar huishouden ook nog eens perfect moet zijn. Toen kreeg ik een zeer zware postnatale depressie. Ik wou meer energie, zoveel mogelijk endorfines binnen krijgen, mijn lichaam en hoofd rust gunnen en zo ben ik mij gaan verdiepen in 'hoe kan ik de balans evenwichtig houden, voor zowel mijn geest als lichaam'. Het is een proces van lange tijd geweest. Ook nu leer ik vanalles bij, lees ik mij in, win ik informatie in enzovoort. Zo heb ik zelfs enkele dagen geleden wat meer geleerd over exorfine vrij eten. Zeer interessant! Of hoe bepaalde intoleranties de werking van je lichaam kan bepalen. Ik heb zelfs geleerd hoe vogels in je tuin kan werken op je gemoedsrust.

 

πŸ§‘‍πŸŽ“Voor diegene die mijn 15jarige ik niet hebben gekend : ik was het tienermeisje dat droomde van het (terug) wonen in een stad, afterparty's, druk leven hebben, een statig huis met enkel een terras, ik wou mij niet settelen, kinderen kwamen niet in mijn hoofd op... Ik was iemand zeer onzeker, perfectionistisch, ik verstopte mijn ware ik voor de meningen van een ander.

 

Maar toen kwam de liefde, het ouder en volwassen worden. En na een zoektocht van weet ik veel hoe lang, ben ik veranderd. Ik heb mezelf helemaal gevonden. Ik geniet terug van het creatieve, geef mij maar de boerenbuiten, het dorpsgevoel waar iedereen iedereen kent, mijn onzekerheid is compleet weg, ik heb leren luisteren naar mijn lichaam, ik ben geïnteresseerd in het ecologische, in duurzaamheid. Ik heb ondervonden van welke keuken ik hou. En ik laat het 'perfect' zijn helemaal los.

 

 

Ik had sinds toen een schrift vol eigen recepten neergepend,tips en trucs ivm mijn moestuin,  er vroegen regelmatig anderen 'oh mag ik dat recept eens' of 'zeg Eveline heb jij een tip ivm ...' en ik vind dat het tijd was om die nu wel eens te vereeuwigen. 

 

Het verlegen zijn zit nog steeds een klein beetje in mij, want ik hou 'Een lepeltje gezond geluk' nog steeds een klein beetje 'geheim'. Ik amuseer mij in mijn keuken en op mijn stukje internet. Niet dagelijks, maar wanneer ik de tijd ervoor heb. En dat is goed voor mij. 

 

πŸ’• Mijn wens ivm Een lepeltje gezond geluk : Ik wil niet alleen voor mezelf een lichtere wereld creëren, maar ook voor een ander. 

 

Daarom mijn tips, bevindingen, mijn gemakkelijke en (al zeg ik het zelf) lekkere recepten. Ik wil dat een ander ook zijn lepeltje gezond geluk vind. In welke vorm dan ook

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb